"The struggle of the cocaleros added new layers of complexity and creativity to popular cultures of resistance and opposition within the popular classes. Re-located ex-miners brought with them potent organisational and ideological capacities, even if they had to be reconfigured to meet a new cultural and socioeconomic terrain. James Petras argues that class-conscious ex-miners who were transformed into peasants were ‘able to disseminate an ideology and form of leadership among the wider peasantry that provid[ed] a qualitatively different perspective to the struggle’. The exchanges of popular cultures of resistance and opposition also flowed the other way in peasant-exmine relations. As ex-miners settled in the Chapare region, populated with coca-growing Quechua indigenous communities, ‘their acculturation into the traditional spiritual discourses and practices associated with the coca leaf and . . . demands for greater Indian autonomy’ took form and deepened. In terms of these oppositional cultures, then, we can conclude that the ‘politics of the coca growers involve[d] harnessing ancestral spiritual beliefs to modern forms of class and anti-imperial struggle. Marxist analysis [was] linked to pre-European values’."J.R. Webber, Red October. Left-Indigenous Struggles in Modern Bolivia, Leiden and Boston 2011, p. 128.
Ex-górnicy i cienie zapomnianych przodków
"Walka cocaleros (plantatorów koki) wniosła nowe poziomy złożoności i kreatywności do ludowych kultur oporu i protestu pośród klas niższych. Przesiedleni byli górnicy zabrali ze sobą silne zdolności organizacyjne i ideologiczne, nawet jeśli musieli poddać je przekształceniu, by sprostać nowym kulturowym i socjoekonomicznym uwarunkowaniom. James Petras twierdzi, że świadomość klasowa byłych górników, których zamieniono w chłopów „była w stanie rozpowszechnić ideologię i wzorce przywództwa pośród szerszych rzesz chłopstwa, które dostarczyły jakościowo różnej perspektywy na walkę”. Mieszanie się ludowych kultur oporu i protestu między chłopami a ex-górnikami przebiegało także w drugą stronę. Kiedy byli górnicy osiedlali się w regionie Chapare, zaludnionym przez uprawiające kokę tubylcze społeczności Keczua, „ich akulturacja w tradycyjne duchowe dyskursy i praktyki powiązane z liśćmi koki i … żądaniami na rzecz większej autonomii Indian” okrzepły i pogłębiły się. Jeśli chodzi o te kultury oporu, możemy skonkludować, że „polityka plantatorów koki opiera się na wykorzystaniu duchowych wierzeń przodków na potrzeby nowoczesnych i antyimperialistycznej form walki. Analiza marksistowska została połączona z przed-europejskimi wartościami".
J.R. Webber, Red October. Left-Indigenous Struggles in Modern Bolivia, Leiden and Boston 2011, s. 128 (tłumaczenie własne).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz