"As late as Caesar's time a person might travel through the woods for two months without gaining an unobstructed view of the sky. The immense forests of Europe, Asia, Africa, and America provided the atmosphere with oxygen and the earth with nutrients. Within the woodland ecology our ancestors did not have to work the graveyard shift, or to deal with flextime, or work from Nine to Five. Indeed, the native Americans whom Captain John Smith encountered in 1606 only worked four hours a week. The origin of May Day is to be found in the Woodland Epoch of History.
(...) Everywhere people "went a-Maying" by going into the woods and bringing back leaf, bough, and blossom to decorate their persons, homes, and loved ones with green garlands. Outside theater was performed with characters like "Jack-in-the-Green" and the "Queen of the May." Trees were planted. Maypoles were erected. Dances were danced. Music was played. Drinks were drunk, and love was made. Winter was over, spring had sprung.
(...) The farmers, workers, and child-bearers (laborers) of the Middle Ages had hundreds of holy days which preserved the May Green, despite the attack on peasants and witches. (...) The repression had begun with the burning of women and it continued in the 16th century when America was 'discovered', the slave trade was begun, and nation-states and capitalism were formed. In 1550 an Act of Parliament demanded that Maypoles be destroyed, and it outlawed games. In 1644 the Puritans in England abolished May Day altogether. To these work-ethicists the festival was obnoxious for paganism and worldliness.
(...) The people resisted the repressions. (...) The struggle was brought to Massachusetts in 1626. (...) Thomas Morton settled in Passonaggessit which he named Merry Mount. (...) On May Day, 1627, he and his Indian friends, stirred by the sound of drums, erected a Maypole eighty feet high, decorated it with garlands, wrapped it in ribbons, and nailed to its top the antlers of a buck. (...) Morton attached to the pole the first lyric verses penned in America which concluded:
With the proclamation that the first of May
At Merry Mount shall be kept holly day
(...) Merry Mount became a refuge for Indians, the discontented, gay people, runaway servants, and what the governor called 'all the scume of the countrie'.
(...) Thomas Morton was a thorn in the side of the Boston and Plymouth Puritans, because he had an alternate vision of Massachusetts. He was impressed by its fertility; they by its scarcity. He befriended the Indians; they shuddered at the thought. He was egalitarian; they proclaimed themselves the 'Elect'. He freed servants; they lived off them. He armed the Indians; they used arms against Indians. To Nathaniel Hawthorne, the destiny of American settlement was decided at Merry Mount. Casting the struggle as mirth vs. gloom, grizzly saints vs. gay sinners, green vs. iron, it was the Puritans who won".
P. Linebaugh, The Incomplete, True, Authentic and Wonderful History of May Day, Oakland 2016.
Zanim 1 maja zalał się czerwienią
"Jeszcze za czasów Juliusza Cezara można było podróżować poprzez lasy przez dwa miesiące bez dostępu do niezakłóconego widoku nieba. Nieprzebrane lasy Europy, Azji, Afryki i Ameryki dostarczały atmosferze tlenu, a ziemi substancji odżywczych. W ramach leśnej ekologii nasi przodkowie nie musieli pracować na cmentarne zmiany i radzić sobie z elastycznym czasem pracy, albo harować od dziewiątej do piątej. W rzeczy samej, rdzenni Amerykanie, których kapitan John Smith napotkał w roku 1606 pracowali tylko cztery godziny tygodniowo. Korzenie Majowego Święta tkwią w leśnej epoce dziejów.
(...) Ludzie wszędzie udawali się na majówki, idąc do lasu i znosząc liście, konary i kwiaty, przy pomocy których dekorowali innych, domy i swoich ukochanych zielonymi girlandami. Odstawiano teatr na wolnym powietrzu z postaciami takimi jak 'Zielony Jaś' czy 'Majowa Królowa'. Sadzono drzewa. Stawiano Słupy Majowe. Tańczono tańce. Grano muzykę. Pito trunki i uprawiano miłość. Było po zimie, wiosna tryskała.
(...) Chłopi, robotnicy i opiekunki nad dziećmi (pracownice) doby średniowiecza zachowały setki świątecznych dni, które celebrowały Zielony Maj, pomimo ataków na chłopstwo i czarownice. (...) Represje rozpoczęły się od palenia kobiet i były kontynuowane w XVI wieku, kiedy 'odkryto' Amerykę, rozpoczęto handel niewolnikami i postępowało formowanie się państw narodowych i kapitalizmu. W 1550 roku ustawą [angielskiego] parlamentu domagano się niszczenia Słupów Majowych i zakazano obchodów. W 1644 purytanie w Anglii w ogóle zabronili Majowego Święta. Dla tych zwolenników etyki pracy festiwal był obrzydliwy ze względu na swoje pogaństwo i zaaferowanie światem.
(...) Ludzie opierali się represjom. (...) Walka dotarła w 1626 do stanu Massachusetts. (...) Thomas Morton osiedlił się w Passonaggessit, które nazwał Wesołym Wzgórzem.
(...) 1 Maja 1627 wraz ze swoimi indiańskimi przyjaciółmi poruszeni dźwiękiem bębnów, wznieśli Słup Majowy o wysokości 25 metrów, udekorowali go girlandami, zawinęli wstążkami i przybili do jego wierzchołka poroże kozła. (...) Morton umieścił na słupie pierwsze wersy spisane w Ameryce, które zwieńczył następująco:
ogłasza się, że pierwszego maja
na Wesołym Wzgórze obchodzony winien być odświętny dzień
(...) Wesołe Wzgórze stało się miejscem schronienia dla Indian, wszystkich niezadowolonych, homoseksualistów, zbiegłych sługów i tych, których gubernator nazwał 'wszelkimi szumowinami prowincji'.
(...) Thomas Morton był solą w oku purytan z Plymouth i Bostonu, ponieważ miał inną niż oni wizję Massachusetts. On był pod wrażeniem płodności stanu; oni zwracali uwagę na nieurodzaj. On przyjaźnił się z Indianami; oni wzdrygali się na samą myśl o tym. On był egalitarystą; oni ogłaszali się 'wybrańcami'. On wyzwalał sługów; oni żyli z ich pracy. On zbroił Indian; oni używali broni przeciwko Indianom. Zdaniem Nathaniela Hawthorne'a, przeznaczenie amerykańskiego osadnictwa zostało rozstrzygnięte na Wesołym Wzgórzu. W walce wesołości przeciwko mrokowi, sędziwych świętoszków i gejowskich grzeszników, zieleni i stali, zwycięstwo przypadło purytanom".
P. Linebaugh, The Incomplete, True, Authentic and Wonderful History of May Day, Oakland 2016 (tłum. własne).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz