Abstract socialism, living sociability
"'Thatcherism' succeeded on the back of a deep and profound disillusionment among ordinary people with the very form of social democratic 'statism' to which previous governments, in their different ways, have been committed. That type of 'statism' implied a very distinct view of the state itself — as a centralised bureaucracy, a neutral beneficiary, which at best did things to and for people, but which was substantively outside their control. It was largely experienced in negative and oppressive ways. As a set of real, lived practices, this form of 'statism' implied a particular way in which classes and other social forces were represented politically— at several removes from the actual exercise of power, through the occupancy of parliamentary power, increasingly distant and remote from the real conditions of life. It was based on a particular view of how parties represent and thus form the 'classes' politically. It represented the dominated classes as passive recipients, as clients of a state run by experts and professionals over which people exercised no real or substantive control. This state was increasingly 'lived' as an arbitrary and deeply undemocratic power: increasingly, in whomsoever's keeping it was, it served to discipline the classes it claimed to represent. In the development of her antistatist philosophy, Mrs Thatcher has successfully identified this kind of 'statism' with Labour — and with socialism. It was then possible to represent the resistance to and disenchantment with this form of 'statism' as a resistance, not only to Labour, but more fundamentally to socialism itself. In this way Thatcherism has successfully identified itself with the popular struggle against a bureaucratically centralist form of the capitalist state. And the harsh truth is that this was possible because, in many respects, this was and is what large sections of the Left do actually mean by 'socialism'. And what 'Thatcherism' irrevocably demonstrates is that there is no longer a popular majority for this form of the state".
S. Hall, Thatcherism - a new stage?, "Marxism Today", February 1980, p. 27.
Abstrakcyjny socjalizm, przeżywana towarzyskość
"‘Thatcheryzm’ wygrał z powodu głębokiego i znaczącego rozczarowania zwykłych ludzi pewną formą socjaldemokratycznego ‘statyzmu’, do której poprzednie rządy, na różne sposoby, były przywiązane. Ten typ ‘statyzmu’ implikował bardzo określony sposób widzenia państwa jako takiego – jako scentralizowanej biurokracji, neutralnego beneficjenta, który w najlepszym razie robi coś ludziom i dla ludzi, ale który pozostaje faktycznie poza ich kontrolą. Było to mocno doświadczane w negatywnych i opresyjnych ramach. Jako zestaw namacalnych, przeżywanych praktyk, ta forma ‘statyzmu’ wyrażała się w szczególnej formie, z jaką klasy i inne siły społeczne były reprezentowane politycznie – poprzez kilka zasłon oddzielających je od rzeczywistego sprawowania władzy, poprzez władzę parlamentarną, coraz bardziej oddaloną i oderwaną od prawdziwych realiów życia. Było to oparte na specyficznym oglądzie tego jak partie reprezentują, a tym samym formują ‘klasy’ politycznie. Reprezentowały one klasy zdominowane jako biernych odbiorców, jako klientów państwa rządzonego przez ekspertów i specjalistów, nad którymi ludzie nie sprawują żadnej prawdziwej czy znaczącej kontroli. To państwo było w coraz większym stopniu ‘przeżywane’ jako arbitralna i głęboko niedemokratyczna władza: coraz bardziej, bez względu na to, kto był u góry, służyło dyscyplinowaniu klas, których reprezentację sobie rościło. W rozwoju antypaństwowej filozofii Pani Thatcher z powodzeniem połączyła ten rodzaj ‘statyzmu’ z Partią Pracy – i z socjalizmem. Dzięki temu miała możliwość wyrażać opór i rozczarowanie tą formą ‘statyzmu’ jako opór, nie tylko w stosunku do Laburzystów, ale co istotniejsze wobec socjalizmu jako takiego. W ten sposób Thatcher skutecznie zidentyfikowała się z ludową walką przeciwko zbiurokratyzowanej, centralistycznej formie kapitalistycznego państwa. I bolesna prawda jest taka, że było to możliwe, ponieważ, pod wieloma względami, to było i jest to, co duża część lewicy rzeczywiście ma na myśli pod nazwą ‘socjalizm’. I to, co ‘thatcheryzm’ nieodwołalnie głosi to to, że nie ma już dłużej ludowej większości dla takiej formy państwa".
S. Hall, Thatcherism - a new stage?, "Marxism Today", February 1980, s. 27 (tłum. własne).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz