„The informal and all that is related to the deep structures of pastoral cooperation and commoning of the goods, indicate precisely that this society has a certain capacity for internal transformation and for producing structures that oscillate between spaces of the state and the informal, ‘quiet’, often very strong social bonds (e.g. blood, alternative, oppositional to the law order). So it is also about discovering internal, bottom-up social activities, about endogenous histories of events, which in their assumptions grant to the actors the rights to their own, often difficult to grasp, activity in the social sense – and in every other sense. In this way, I reach here again to the riddle of the self-emergence of social organization and its non-social dimension, to the reality usually overlooked by the official languages, discourses and histories, to the hidden forms that reveal themselves to the external pressures and supra-local conditions in the „art of resistance” and „the hidden transcript”, to recall here the classic work of James Scott. Following Andrzej Mencwel, one can recall even the old slogan of Edward Abramowski – ‘general collusion against the government’ – by which he opposed the the social energy of man in his environments and associations to the superior, external socio-political instance (for example, the nation state and its administrative and legal apparatus)”.
T. Rakowski, Przepływy, współdziałania, kręgi możliwego: Antropologia powodzenia, Gdańsk 2019, p. 62-63 (my own translation).
Zmowa powszechna przeciwko rządowi
„To, co nieformalne, jak i to, co łączy się z głębokimi strukturami pasterskiej współpracy i współużytkowania dóbr, wskazuje jednak właśnie na pewną zdolność tego społeczeństwa do wewnętrznej transformacji i do wytwarzania struktur oscylujących w przestrzeniach pomiędzy państwem i nieformalnymi, ‘cichymi’, często bardzo silnymi więziami społecznymi (np. krewniaczymi, alternatywnymi, opierającymi się porządkowi prawnemu). Chodzi więc także o odkrywanie wewnętrznych, oddolnych działań społecznych, o endogenne historie wydarzeń, które w swoich założeniach przyznają podmiotom prawo do własnej, często trudnej do uchwycenia aktywności w sensie społecznym – i w każdym innym. W ten sposób sięgam tutaj znów do zagadki samoczynnego powstawania organizacji społecznej i jej pozaspołecznych wymiarów, do rzeczywistości zwykle pomijanej przez oficjalne języki, dyskursy czy historie, do często ukrytych form ujawniających się wobec zewnętrznych presji i ponadlokalnych uwarunkowań w „sztuce oporu” (the art of resistance) i „ukrytym zapisie” (the hidden transcript), by przywołać tutaj klasyczną pracę Jamesa Scotta. Za Andrzejem Mencwelem można tu przywołać nawet dawne hasło Edwarda Abramowskiego „zmowy powszechnej przeciwko rządowi”, w którym energię społeczną człowieka w jego środowiskach i zrzeszeniach przeciwstawiał on nadrzędnej, zewnętrznej instancji społeczno-politycznej, na przykład państwu narodowemu i jego aparatowi administracyjno-prawnemu”.
T. Rakowski, Przepływy, współdziałania, kręgi możliwego: Antropologia powodzenia, Gdańsk 2019, s. 62-63.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz